Bloemen spreken een taal waar woorden niet kunnen reiken
We voelen, ruiken en zien de lente rondom ons. De natuur begint opnieuw te leven en we worden omringd door de eerste bloemen. Ook in de kerk maken bloemen de liturgie ‘levend’.
Ze zijn een creatieve vorm om de boodschap van het evangelie niet alleen te horen, maar ook te zien.
Mgr. A. Luysterman heeft als volgt verwoordt: ‘Bloemen getuigen van leven en van het mooiste in de schepping. Ze zijn op zichzelf al een hulde aan hun en mijn Schepper. Eenvoudige bloemen mogen het zijn. Ze doen hun werk in mijn hart. Ze geleiden mij naar gebed.’
Anne verzorgt sedert december 2021 de bloemen in de kerk van Sint-Franciscus en O.L.V. Koningin.
Bij het begin van de lente laten we Anne, als ‘bloemendame’ aan het woord.
Ze vertelt hoe haar interesse voor bloemschikken gegroeid is en vooral waar ze inspiratie haalt voor de bloemstukken in de kerk.
Hoe het begon.
Toen ik ongeveer 12 jaar was begon ik met kleine bloemstukjes te maken voor familiefeestjes. Mijn interesse bleef en ik maakte stukjes voor thuis. De aanzet om echte workshops te volgen kwam toen ik 20 jaar geleden een valentijnscadeau kreeg van mijn man: een bon voor enkele lessen bloemschikken. Toen heb ik gemerkt dat werken met bloemen echt iets voor mij was. Voor de begrafenis van mijn papa heb ik zelf het rouwstuk gemaakt. Van het één kwam het ander en werd ik gevraagd door rouwwerkgroep Emmaüs om een rouwstukje te maken voor de gebedsdienst op het kerkhof ter gelegenheid van Allerheiligen. Dit was de start om bloemstukken te maken voor de kerk.
Nu volg ik nog altijd workshops en geef zelf ook workshops.
Kleuren in de kerk
Bij het maken van een liturgisch bloemstuk hou ik eerst en vooral rekening met de liturgische tijd van het jaar. Tijdens de advent, vasten, paastijd gebruik ik de kleuren die aangepast zijn aan de periode. Op de hoogdagen zijn er speciale accenten.
Ik probeer ook, indien mogelijk onrechtstreeks, elementen van de lezingen erin te verwerken vb. bij de roeping van de leerlingen de vorm van een boot in het stuk verwerken.
Het is heel belangrijk om voor ogen te houden waar het bloemstuk in de ruimte van de kerk een plaats krijgt. Elke kerk heeft een andere opstelling en er moet gezocht worden waar het bloemstuk het best tot zijn recht komt. Bloemen moeten passen in het geheel maar niet ‘de’ blikvanger worden. Daarom is soberheid ook belangrijk.
De natuur volgen.
Mijn keuze voor de bloemen, takken en andere elementen die ik verwerk zijn een weerspiegeling van de natuur op het moment dat ik het stuk maak.
Ik gebruik de bloemen en takken die op het moment voor handen zijn. Deze periode, op weg naar de lente én naar Pasen, vertrek ik vanuit dood hout dat tot leven komt. Met kerstmis verwerk ik schors. Lichtmis is de tijd dat de amaryllis bloeit. Ik hou ook rekening met de liturgische kleuren.
Naar de zomer toe komt de tijd van overvloed aan bloemen. Ook het moment om zonnebloemen te gebruiken.
Bloemen doen nadenken.
Bloemen zijn ook vergankelijk. Ze doen mij er aandenken dat wij ook van stof en as gemaakt zijn en tot stof en as zullen terugkeren. Dat het leven hier op aarde niet eeuwig is. Bloemen creaties maken voor de kerk is een manier om mijn geloof op een creatieve manier uit te drukken. Is weten voor Wie en waarom je dit doet.
(Lieve Opdedrynck)
