Een traditie, nieuw leven ingeblazen

Elk jaar opnieuw is het een vertrouwd beeld in de woonkamer, in de kerk: de adventskrans, met zijn warme gloed en de belofte van het naderende kerstfeest. Maar hoe is deze traditie eigenlijk ontstaan? En wat betekent het als de jongste leden van onze parochie, de eerste communicanten, zelf zo’n krans maken?

De adventskrans, zoals we die nu kennen, is een relatief jong fenomeen. In de 19e eeuw bedacht de Duitse theoloog Johann Hinrich Wichern een bijzondere manier om de lange wachttijd naar kerst voor de kinderen in zijn opvang te verkorten. Hij maakte een wiel met 19 rode en 4 witte kaarsen, een soort vroege adventskalender. De vier grote kaarsen stonden voor de vier adventszondagen, terwijl de kleinere kaarsen elke dag aangestoken konden worden.

De eerste communicanten van onze parochie starten dit weekend hun voorbereiding naar de eerste communie met het maken een adventskrans.  Met veel enthousiasme en creativiteit hebben ze de kransen versierd met takjes, dennenappels, en andere natuurlijke materialen. Het was een ervaring voor de kinderen, die zo op een tastbare manier betrokken worden bij de betekenis van advent. 

Door zelf een adventskrans te maken ervaren ze de betekenis van het wachten op Kerstmis. Elke keer als ze een kaarsje aansteken, wordt het wachten op kerst een beetje korter en wordt de wereld meer verlicht met het licht van Christus.  Bovendien is het een mooie manier om samen met het gezin de adventstijd door te brengen.

De kinderen waren trots op hun creatief werk, en tonen jullie dit graag tijdens de eerste ingroeiviering op zaterdag 7 december om 18.00 uur in de kerk van OLV Koningin.
Met hun adventsboekje ‘Met licht op weg naar Kerstmis’ en hun adventskrans in de hand waren ze klaar om de advent te beleven.