Er was eens …

… een dankviering voor vormelingen en eerste communicanten. Lang niet allemaal waren ze aanwezig, maar wie erbij was kreeg een sprookje te horen tijdens de homilie. Een sprookje over hoe enkel een goeie gedachte niet volstaat. Een student krijgt bezoek van een (de?) goede geest die hem een kistje met daarin “een goede gedachte” geeft. De goede gedachte leidt ertoe dat de student zijn geld eigenlijk zou willen schenken aan de zieke jongen aan de overkant van de straat zodat deze ook zou kunnen studeren. Maar hij wuift die goede gedachte weg; iedereen moet zichzelf maar kunnen redden. Op een dag is de student uitgestudeerd en geeft een feest; buiten ziet hij hoe het zieke jongetje van de overkant wordt weggedragen in een kist.